Elime ilk aldığımda sevdim keteni. İri dokuma. Aynı bir ağacı, doğayı ellemek gibi ketene dokunmak. Günlük notlarımı bir ağaç gövdesine kazır gibi yazmak kendi kestiğim sayfalar arasına yine keten ipe sardığım kalemimle. Mevsim sonbahar, ondan sayfalarımın sarı olması yoksa hüznümdem değil...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder